W zachodniej części wsi mieści się Ekologiczny Park Krajobrazowy powstały na przestrzeni lat 90-tych XX wieku. Na jego terenie, jak i w bezpośrednim sąsiedztwie można spotkać szereg obiektów, m.in. Plac Mieszka I, Strzelnicę Bractwa Kurkowego, muzea: Rolnictwa, Regionalne i Pszczelarstwa, Dom Kultury i Strażacką Izbę Pamięci.
Plac Mieszka I stanowi centralny punkt Ekologicznego Parku Krajobrazowego. Swoje powstanie zawdzięcza księdzu Zygmuntowi Humerczykowi, który sprawując w latach 1968 – 1997 obowiązki proboszcza parafii w Ceradzu Kościelnym pozostawił trwałe piętno na okolicy, poprzez wkomponowanie w krajobraz dziesiątek rzeźb ludowych. Ksiądz Humerczyk w swojej twórczości, oprócz rzeźby w drewnie szeroko stosował metalo i kamienioplastykę czerpiąc inspiracje z dzieł W. Hasiora.
Do rzeźb wykorzystywał także gotowe elementy urządzeń rolniczych oraz kamienie i głazy polne. Rzeźby zwane „humerkowszczyzną” dotyczą tematyki ludowej, religijnej, społecznej, historyczno – patriotycznej i abstrakcyjno – filozoficznej.
Grzebienisko jest głównym punktem „humerkowszczyzny” w Gminie Duszniki.
Na Placu Mieszka I widnieje jego drewniany pomnik, który posiada wyraźne reminiscencje do podobizny władcy z Pocztu Królów Polski J. Matejki. Źródła historyczne podają, że w lasach Grzebieniska pod drzewem bukowym zmarł podczas polowania Mieszko I.
Na wzgórzach Grzebieniska jako elementy „humerkowszczyzny” znajdują się także m.in. Kapliczka Matki Bożej Różańcowej, rzeźba bpa Jordana, który w 986 roku objął pierwsze polskie biskupstwo w Poznaniu, pomnik Papieża Jana Pawła II z 1997 roku oraz grupa figuralna NMP. Mieści się tam także teren dawnego cmentarza ewangelickiego z przyległą niecką dawnej strzelnicy.
Przy głównym skrzyżowaniu we wsi stoi pomnik mleczarza – metaloplastyka wykonana przez księdza Humerczyka w latach 80-tych XX wieku.
Przedstawia on postać człowieka niosącego konwie do mleka.
Na północno – wschodnim zboczu wzgórza cmentarnego ustawiony jest pawilon pszczelarski z 1926 roku. Pawilon ofiarowany jest przez rodzinę Łabuszów z Grzebieniska jako tzw. Muzeum Pszczelarskie. Wewnątrz pawilonu można zobaczyć ekspozycje uli oraz narzędzi pszczelarskich z okresu dwudziestolecia międzywojennego.
W Grzebienisku znajduje się szkoła tzw. Niemiecka z przełomu lat 80-tych i 90-tych. W okresie zaborów i Polski międzywojennej szkoła służyła dzieciom narodowości niemieckiej – stąd jej potoczna nazwa. Szkoła stanowi zabytek. Przy szkole znajdują się dwa drzewa o rozłożystych konarach uznane za pomniki przyrody: lipa o odwodzie 350 cm i dąb szypułkowy o odwodzie 390 cm.
Po północnej stronie ulicy Szkolnej stoi natomiast szkoła tzw. Polska z przełomu XIX i XX wieku. W okresie zaborów i Polski międzywojennej szkoła przeznaczona była dla dzieci narodowości polskiej. W latach 1925 – 1939 uczył w szkole Polskiej Józef Gibowski – oficer Legionów Piłsudskiego i Wojska Polskiego w okresie wojny polsko – radzieckiej.
Józef Gibowski zasłynął w Grzebienisku z patriotycznego wychowywania młodzieży i organizowania okolicznościowych uroczystości dla ogółu mieszkańców.
Dziś obydwie szkoły są użytkowane zgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem. We wsi mieści się Dom Kultury Grzebienisko oraz Remiza Strażacka. W Domu Kultury odbywają się spotkania ognisk muzycznych i tanecznych, chóru oraz zespołu wokalno – instrumentalnego.
Grzebieniska Remiza Strażacka z 1972 roku z czteropoziomową wieżą obserwacyjną została uznana za najlepszą jednostkę straży pożarnej w Gminie Duszniki. W budynku remizy mieści się Strażacka Izba Pamięci. W Izbie gromadzone są zbiory dotyczące historii oraz teraźniejszości OSP – Grzebienisko. Znane we wsi zabawy strażackie posiadające kilkudziesięcioletnią tradycję organizowane są 2-4 razy do roku. Dochód z nich przeznaczony jest na utrzymanie działającej społecznie jednostki straży pożarnej.
Po północnej stronie głównego skrzyżowania wsi stoi dawne Wójtostwo – Urząd Gminy z końca XIX wieku. Były sołtys Bogdan Buda zamieszkały w budynku dawnego Wójtostwa gromadzi drukowane regionalia o charakterze archiwalnym. Na poddaszu domu przy ulicy Lipowej 1 w Muzeum Regionalnym można obejrzeć eksponaty z XIX i XX wieku takie jak: dewocjonalia, obrazy o tematyce ludowo – społecznej, stare narzędzia, odznaczenia i medale.
Godne uwagi jest powstałe w rocznicę tysiąclecia śmierci Mieszka I w czerwcu 1992 roku z inicjatywy księdza Humerczyka Strzeleckie Bractwo Kurkowe. Bractwa Kurkowe to organizacje strzeleckie, które powstawały w miastach średniowiecznych i służyły obronności miast. Z biegiem czasu w działalności bractw zaczęły dominować aspekty rekreacyjno – sportowe. Bractwa organizowały konkursy i imprezy strzeleckie połączone z festynami i zabawami. Grzebieniskie Bractwo Kurkowe w ciągu swojej krótkiej historii zdobyło już uznanie oraz liczne puchary, tarcze i wyróżnienia. Bractwo bierze czynny udział w imprezach ogólnopolskich i międzynarodowych. W regionie występuje często w mundurach podczas świąt regionalnych, patriotycznych i religijnych. Strzelnica Bractwa Kurkowego została wybudowana na początku lat 20-tych XX wieku z inicjatywy bohatera walk o niepodległość Rzeczpospolitej płk. Kazimierza Zentkelera będącego dowódcą Frontu Zachodniego Powstania Wielkopolskiego.
Po wojnie strzelnica nie była użytkowana przez szereg lat i dopiero ksiądz Humerczyk w 1992 roku przywrócił jej dawną świetność. W ten sposób Grzebienisko stało się najmniejszą miejscowością w kraju posiadającą Bractwo Kurkowe a strzelnica miejscem imprez o znaczeniu międzynarodowym.
Teren pomiędzy Muzeum Regionalnym, Cmentarzem Ewangelickim a strzelnicą Bractwa Kurkowego zajmuje Muzeum Rolnictwa, powstałe w okresie stanu międzywojennego z inicjatywy księdza Humerczyka. Najliczniejszą grupę eksponatów muzeum stanowią maszyny rolnicze o ciągu konnym. Godne odnotowania są takie unikaty jak: drewniane radła konne, wielorzędowe drewniane siewniki konne i ciągnik „Ursus” z 1932 roku. W minionych latach o przejęcie części grzebieniskowej kolekcji bezskutecznie zabiegały państwowe placówki muzealne oraz prywatni kolekcjonerzy z Niemiec. Dla zabezpieczenia kolekcji przed negatywnym działaniem czynników atmosferycznych wzniesiono betonowo – stalową wiatę.
W lesie przy szosie do Szamotuł, 3,5 kilometra na północ od centrum wsi, znajduje się miejsce straceń z okresu II Wojny Światowej. Jesienią 1939 roku hitlerowcy rozstrzelali tutaj kilka grup niewinnych Polaków. W lesie tym grzebano również Polaków zamordowanych w innych miejscach. Łączną liczbę ofiar szacuje się na 260 osób.
Przy polnej drodze z Grzebieniska do Mieścisk znajduje się boisko sportowe wykorzystywane obecnie przez Klub Sportowy „Sarbia”.
Grzebienisko i okolica posiada niewątpliwe walory przyrodnicze. W kierunku wsi Bytyń, na granicy gminy Duszniki, przy skraju lasu znajduje się rezerwat florystyczny Huby Grzebieniskie utworzony w 1959 roku. Rezerwat powstał w celu ochrony jedynego w Wielkopolsce stanowiska obuwika pospolitego, największego polskiego storczyka, występującego tu razem z lilią złotogłowiem. Rezerwat obejmuje fragment lasu liściastego z przewagą dębów i dużym udziałem modrzewi.
Na uwagę zasługuje również kilkumetrowa, rzadko już spotykana aleja wierzbowa mieszcząca się w północnej części wsi w kierunku do Gaju Wielkiego, będąca typowym i nieodłącznym elementem krajobrazu wsi polskiej.
Grzebienisko jako niewielka wieś gminy Duszniki to miejsce gdzie tradycja i historia odgrywają ważną rolę a czyste dusznickie powietrze i otaczająca zieleń przyciągają niejednego turystę.
Grzebienisko, wśród wieluset wsi wielkopolskich, zwraca uwagę przybysza ładem i porządkiem na drogach, starannie utrzymanymi zabudowaniami oraz dużą ilością kwiatów. Przydomowe kwiatowe ogródki stanowią chlubę mieszkańców i są przedmiotem odbywającego się tu corocznie konkursu na najpiękniejszy ogród.
